Oksana Gadżij *** („nikt mi nie opowiedział...”)

 

Oksana Gadżij

***

nikt mi nie opowiedział jak to przeżywać
jak to odczuwać
żyć z tym

głaskać psa
zanim odda się na przechowanie
i długo potem nie myć rąk

zamknąć klatkę szynszyli
posłuchać śpiewu szczygła
nasypać im obojgu karmy wiedząc
że nie przeżyją

opłacić ratę hipoteki
za mieszkanie z trzema balkonami
z których szkło pewnie zasypało wykładzinę

obejmując
zacisnąć ręce na twoich plecach
tak jak ty potem będziesz zaciskać kamizelkę kuloodporną

naucz mnie reagować
słowami „wojny nie ma”

na wiadomość od siostry że zatopiło piwnicę
i śpią za ścianą w poprzek łóżka
na płacz dziecka przyjaciół
że nie chce iść do schronu

naucz mnie czuć dumę z zabójców
nieufność wobec własnych oczu
nienawiść do mojego kraju
takiego delikatnego że chce się swoim ciałem zasłonić każdy budynek
każdy obraz Prymaczenko
każdego wygnanego z własnego domu

naucz się
żyć z tym

Przekład: Aneta Kamińska

Źródło: babiniecliteracki.blogspot.com