Diane Chamberlain „Zatoka o północy”
Jest rok 2003. Przez niedomknięte drzwi przeszłości powoli wychodzą z ukrycia sekrety i tajemnice rodzinne sięgające swymi korzeniami dość głęboko…
Od czterdziestu jeden lat Julie żyje w poczuciu winy, iż nie udało jej się zapobiec tragedii, jaka spotkała jej starszą siostrę Isabel, która w wieku siedemnastu lat zginęła w niewyjaśnionych do końca okolicznościach. Ona sama była wtedy dwunastoletnią dziewczynką o bujnej wyobraźni, rozczytaną w literaturze kryminalnej i marzącą o rozwiązywaniu zagadek detektywistycznych.
Obecnie jest poczytną pisarką i matką siedemnastoletniej Shannon, uzdolnionej wiolonczelistki, nad którą rozwinęła nazbyt opiekuńcze skrzydła, by uchronić ją przed złem tego świata. Coraz częściej odnosi jednak wrażenie, że córka nie docenia jej starań… Ponadto nigdy nie wymazała z pamięci wakacji z roku 1962 i zdaje sobie sprawę, iż odcisnęły one bolesne piętno na wszystkich członkach jej rodziny. Wkrótce dowiaduje się, że ponownie będzie musiała zmierzyć się z przeszłością…
Wydarzenia rozgrywające się w ciągu wielu lat poznajemy z trzech punktów widzenia: Julie, jej młodszej siostry Lucy oraz ich osiemdziesięcioletniej matki, Marii. Każda z nich dokłada część swoich „puzzli” – zbudowanych z własnych przeżyć, doświadczeń, spostrzeżeń i emocji – do historii opisującej losy dwóch rodzin splątanych różnymi relacjami od dwóch pokoleń…
Zatoka o północy to lektura o poczuciu winy i skomplikowanych relacjach międzyludzkich, o niedomówieniach oraz potrzebie szczerości… Liczne retrospekcje, opis teraźniejszości, na której cieniem ciągle kładzie się śmierć Izzy, czynią powieść ciekawą i trzymającą w napięciu.
Polecam, warto przeczytać!
O książce nic wcześniej nie czytałam, ale mnie nią zaciekawiłaś. Lubię czytać o skomplikowanych relacjach i uwielbiam retrospekcje.
OdpowiedzUsuńZatem to lektura dla Ciebie!
Usuń